چه کسی حرف مرا می فهمد؟

چه کسی درد مرا می داند؟

در پس پرده ی اشک چشمم

چه کسی راز مرا می خواند؟

چه کسی واژه ی تنهایی را

در دل غمزده ام می بیند؟

با سر انگشت محبت چه کسی

قطره ی اشک مرا می چیند

سال ها غیر خداوند بزرگ

هیچ کس از غمم اگاه نبود

توشه ی زندگیم در همه عمر

جز غم و غصه ی جانکاه نبود

مرگ یک روز و یا یک شب سرد

چشم غمگین مرا می بندد

شاید انجا پس از این رنج و عذاب

سردی گور به رویم خندد...

چشمه های خروشان تو را می شناسند
موجهای پریشان تو را می شناسند

پرسش تشنگی را تو آبی، جوابی
ریگهای بیابان تو را می شناسند

نام تو رخصت رویش است و طراوت
زین سبب برگ و باران تو را می شناسند

از نشابور بر موجی از «لا» گذشتی
ای که امواج طوفان تو را می شناسند

اینک ای خوب فصل غریبی سر آمد
چون تمام غریبان تو را می شناسند

کاش من هم عبور تو را دیده بودم
کوچه های خراسان تو را می شناسند

                                                          قیصر امین پور

از فاطمه اکتفا به نامش نکنید
نشناخته توصیف مقامش نکنید

هر کس در او محبت زهرا نیست
علامه اگر هست سلامش نکنید

حضرت حیدر به نام فاطمه حساس بود
خلقت از روز ازل مدیون عطر یاس بود

ای که ره بستی میان کوچه ها بر فاطمه
 گردنت را می شکست آنجا اگر عباس بود

چه تعبیری خدا در نقطه دارد/ که تفسیری جدا هر نقطه دارد

به تعداد بهار عمر زهرا(س) / همین اندازه کوثر نقطه دارد . . .

ما زنده به لطف و رحمت زهرائیم / مامور برای خدمت زهرائیم

روزی که تمام خلق حیران هستند / ما منتظر شفاعت زهرائیم

سعى کن حرص و  طمع خانه خرابت نکند

                             غافل از واقعه روز حسابت نکند

ای که دم میزنى ازعشق حسین

                                آن چنان باش که ارباب جوابت نکند

بازباران باترانه...
میخوردبربام خانه
                          یادم آمدکربلارا،
                           دشت پرشوروبلارا...
                               گردش یک ظهرغمگین،
گرم وخونین،لرزش طفلان نالان،زیرتیغ ونیزهارا،باصدای گریه های کودکانه،وندرین صحرای سوزان،
                                   میدودطفلی سه ساله،
پرزناله،دلشکسته،پای خسته.بازباران...قطره قطره،میچکدازچوب محمل،
                                          خاکهای چادرزینب
                                             به آرامی شودگل...
                                                             بازباران...

میگویندشیشه ها احساس ندارند ولی وقتی با انگشت روی شیشه ی

بخار گرفته نوشتم "یاحسین" آرام گریست ...

درکلاس عاشقی عباس غوغا میکند / در دل هرعاشقی عباس مأوا میکند 

هر کسی خواهد رود در مکتب عشق حسین / ثبت نامش را فقط عباس امضاءمیکند