سلام

البته دوست من معمولا مريضي در نظر مردم بد مي ايد در حالي که واقعا اينطوري نيست بعضي موقع مريضي خود رحمت خداي سبحان است و مثل اين در کلام معصومين ع داريم که مثلاگاهي مريضي کفاره گناهان است هم چنانکه امام على عليه‏السلام :

إنَّ الْمُؤْمِنَ إذا أَصابَهُ السُّقْمُ ثُمَّ أَعْفاهُ اللّه‏ُ مِنهُ كانَ كَفّارَةً لِما مَضى مِن ذُنُوبِهِ و مَوْعِظَةً لَهُ فِيما يَستَقْبِلُ، وَ إِنَّ الْمُنافِقَ إذا مَرِضَ ثُمَّ اُعفِي كانَ كَالْبَعيرِ، عَقَلَهُ أهلُهُ ثُمَّ أَرْسَلُوهُ فَلَم يَدْرِ لِمَ عَقَلُوهُ و لِمَ أَرسَلُوهُ؛

هرگاه مؤمن بيمار شود سپس خداوند شفايش دهد، آن بيمارى كفّاره گناهان گذشته و پندى براى آينده اوست و منافق هرگاه مريض شود سپس سلامت يابد، مانند شترى است كه صاحبش او را بسته است و سپس رهايش كرده‏اند او نمى‏داند براى چه او را بسته‏اند و براى چه رهايش كرده‏اند.

كنزالعمّال، ح 6686