یـار دبستانی من ، با من و همراه منی چوب الف بر سر ما، بغض من و آه منی حک شده اسم من و تو، رو تن این تخته سیاه ترکه ی بـیـداد و ستـم ، مونده هنـوز رو تـن مـا دشت ِ بی فرهنگی ِ ما ، هرزه تموم ِ علفاش خوب اگه خوب ، بد اگه بد ، مـُرده دلای آدماش دست مـن و تـو باید این پرده ها رو پاره کنه کی میتونه جز من و تـو درد ما رو چاره کنه؟
