به گزارش گرداب، "حسین حاج فرج دبّاغ"،متولد 1324 شمسی مشهور به "عبدالکریم سروش"، نواندیش دینی، شاعر و مترجم است. عده ای او را به عنوان رهبر جریان روشنفکری اصلاح طلبان می شناسند.

او یکی از اصلی ترین متنقدان مسلمان مارکسیسم پس از انقلاب بود. پس از انقلاب فرهنگی او به عضویت ستاد انقلاب فرهنگی درآمد. بسیاری ستاد انقلاب فرهنگی را متهم به اخراج اساتید و دانشجویان و بستن دانشگاهها می‌دانند ولی سروش همواره این سخنان را تکذیب کرده‌ است.

در دهه 70 از جامعه ایران طرد و به آمریکا پناهنده شد. او به تدریس اسلام و اندیشه سیاسی در دانشگاه "جورج تاون" آمریکا مشغول است.

اگر هنوز معدود کسانی بودند که سروش را در زمره ذخایر انقلاب می دانستند، در جریان اغتشاشات سال 88 نقاب از چهره خود برداشت و به نزاع و انتقاد شدید به نظام جمهوری اسلامی پرداخت. دیدگاه ها و تئوری پردازی های او همواره مخالفتهایی را در بین مراجع عظام برانگیخته‌ است. از این رو وبگاه "بی بی سی فارسی" در گزارشی وی را مناقشه برانگیزترین روشنفکر دینی در جهان می نامد.

نظریه ای تازه باعث شده بار دیگر نام سروش بر سر زبان ها بیفتد.

زنای با محارم یک حق است نه کاری غیر اخلاقی. نظریه ای آنقدر تند که حتی صدای رسانه های بیگانه را نیز درآورده است.

عبدالکریم سروش در جلسه پرسش و پاسخ که در دانشگاه تورنتو برگزار می شد اظهار نظرهایی کرد که تعجب همگان را برانگیخت.

او با حرام خواندن همجنس‌گرایی از نگاه شرع، دین‌مداران را یکی از گروه های جامعه تلقی می کند و می گوید: «داخل حوزه دینی که تکلیفشان روشن است اما بیرون از فضای دینی کمی اوضاع فرق می کند.» او گریزی به جوامع دین‌مدار می زند و می گوید: «ممنوعیت های شرعی برای سن تکلیف است. انسان های امروزی مایلند یک انسان حق مدار باشند تا یک حیوان تکلیف گرا.»

او به راحتی دین مداران را حیوانی تکلیف گرا خطاب می کند که اجازه هیچ انتخابی ندارد و مجبور به تکلیفی است که دین برای آنها قائل می شود و هیچ حقی برای انسان ها قائل نیست. تاکید سروش بر حقوق به جای تکلیف نشان از نگاه مغرضانه او به فریضه ای است به نام دین.

او با نام بردن حقوق مانند: حقوق جنین، حقوق درختان و... و با ذکر حقوق همسنج‌گرایان سعی در برابری این حقوق با هم دارد. او همجنس‌گرایی را یک حق می داند و به خود اجازه اظهارنظر در رابطه با چنین حقی را نمی دهد در حالی که تمامی ادیان با همجنس گرایی مخالفت صریح خود را اعلام داشته اند.

سروش مهمترین چالش در ایران را چالش میان اخلاق و حقوق می داند. او می گوید: «بسیار از مسائلی که در گذشته غیر اخلاقی بوده امروز تحت عنوان حق اخلاقی محسوب می شود.»

مثالهایی که او برای تایید حرف های خود می زند بسی شگفت انگیزتر از تئوری پردازی های اوست: «در گذشته ارتباط جنسی با محارم اخلاقا ممنوع بوده ولی امروزه به عنوان یک حق شناخته می شود و چنانچه رضایت طرفین باشد مشکلی ندارد. در گذشته ارتباط یک زن شوهردار اخلاقا مذموم بوده ولی امروزه یک حق محسوب می شود. یعنی اگر زنی چنین کاری کند هیچ قانونی حق ندارد گریبانش را بگیرد. حتی اجازه ندارد به اندازه یک جای پارک نامناسب او را جریمه کند. بی اخلاقی در گذشته، امروز به عنوان حق مجاز می شود.»

او دیدگاه خود را در این جلسه پرسش و پاسخ این گونه پایان می دهد: «نزاعی بین حق و اخلاق در گرفته است. بسیار چیزهایی که در گذشته غیر اخلاقی بود، امروز به عنوان حق ایجاد شده است. ما اگر می خواهیم در این رابطه اظهارنظر کنیم باید از این دیدگاه وارد شویم.»

اظهارات سروش که خود را یک مدرس مسائل دینی می داند بازتاب گسترده ای در رسانه های بیگانه داشته است. سایت "خودنویس" در مقاله ای تحلیلی به مذمت و لگدمال شدن انسانیت در حرفهای سروش اشاره می کند و می گوید: سروش می‌گوید بر خلاف گذشته که زنای با محارم، امری اخلاقا مذموم شمرده می‌شد، امروزه این رفتار یک "حق" شمرده می‌شود.

خوشبختانه سروش از کلمه‌ای انگلیسی استفاده می‌کند و راه را به تفسیرهای متفاوت که شگرد شعبده بازان زبانی است می‌بندد. او می‌گوید امروزه "اینسست"، یا همان زنای با محارم، یک حق است و هیچ کسی حق گرفتن گریبان مرتکبین را ندارد. سروش روشن نمی‌کند در کجای دنیا چنین عملی حق انسان ها شمرده می‌شود. امروز اما به لطف پدیده اینترنت، نبایستی یافتن‌اش دشوار باشد. جستجوی گوگل برای کلمات اینسست و "لگال" در همان گام اول ما را به پاسخ می‌رساند. از کشوری که سروش در حال سخنرانی در آن هست شروع می‌کنیم.

 در مدخل ویکی می‌خوانیم "مطابق قانون کانادا، زنای با محارم به معنای ارتباط جنسی داشتن با خواهران و برادران (تنی یا ناتنی)، فرزند/والد و نوه/جد با آگاهی از ارتباط خونی ممنوع است. مجازات این عمل می‌تواند تا 14 سال زندان باشد." اما نمی‌بایست زود قضاوت کرد، شاید در بخشی دیگری از جهان صنعتی یا به اصطلاح مورد علاقه سروش، غرب، زنای با محارم حق است.  مطابق مدخل ویکی،  زنای با محارم در تمامی ایالات متحده ممنوع و قابل مجازات می‌باشد، البته همان طور که معمول این کشور است، هر ایالتی مجازات متفاوتی را اعمال می‌کند. در بریتانیا، آلمان، فرانسه، لهستان، ایرلند، سوئد، دانمارک و سوئیس، قوانین مصرحی برای مجازات مرتکبین زنای با محارم وجود دارد. ظاهرا منظور سروش از کشورهایی که حق زنای با محارم را به رسمیت می‌شناسند، ترکیه، رژیم صهیونیستی و برزیل است. این وارونه‌سازی چه دلیلی دارد؟ این دروغ بافی آشکار با چه هدفی صورت می‌گیرد؟

 اما این اعتراضات به سایت خودنویس ختم نمی شود و کامنت های ذیل فیلم صحبت های سروش در "یوتیوب" حاوی اهانت های شدیدی به سوی اوست.

توضیح گرداب
در حالی با این نظریه پردازی ها از سوی جناب سروش مواجه می شویم که اعمال مباح شمرده شده از سوی وی مانند زنای با محارم، همجنس گرایی و... مدتهاست به عنوان یک گفتمان جهت دار که پرچم دار لیبرالیسم جنسی است در فضای مجازی مجال ظهور و بروز پیدا کرده است که از جمله می توان به سایت های مرتبط با پروژه مضلین (که مروج آن بودند)، اشاره کرد.

در نتیجه این تفکرات و نظریه پردازی ها، ما شاهد فروپاشی بنیان خانواده، به خطر افتادن پاکی رحم، قبح زدایی از معاصی، تخریب اعتقادات، ذائقه سازی و سایر مواردی که در آنها انسانیت لگدمال شده است، هستیم.

منبع: جلبک ستیز